25 Temmuz 2014 Cuma

Abbas SAYAR*şiirleri*...oğluyla röportaj...anma



                                  KÖR DÖĞÜŞÜ
Bilmem ne ister insanlar insanlardan,
Yer cömert, ağaç cömert.
Gök alabildiğine kerem saçarken üstümüze
Kin besler, darılır, kırılırız birbirimize.
..
Bu sille, bu tekme, bu tokat neden;
Akşam azığı gibi başucumuzda.
Hayat bir parça kar gibi erir gider;
Avucumuzda.
..
Bilmem ne ister insanlar insanlardan,
Koyuna otu çok görürler, keçiye çalıyı;
Ahmet'e takarlar Ali'yi.
..
Neden bu gözyaşları neden?
Aşka, hülyaya yabancı gözlerde,
Ağaçlarımız yapraklarını döker,
Çiçek açacak yerde?
            Abbas SAYAR_ (SERESERPE_1955.İst.)
*

"ANMA" ...haber metni_>>  http://www.sorgunpostasi.com/?p=10268
**



 Prof. Dr. Ahmet Güner Sayar ile babası Abbas Sayar üzerine mülâkat
Röportaj_Yazar: Mehmet Nuri Yardım






***seçme şiirleri***

                  EYÜP MEZARLIKLARI
Bir derin uyku dökülmüş toprağa
Tefekkür buğulu servilerden
Sırlar dağılır yeryüzüne
Ölümün oturduğu yerden.

Hikayeler ki mezar taşlarında
Çözülmüş arzu beyitleridir
Toprak, yarı kalmış sevdalara
Zaman bağışlayan yerdir.
..
Bir derin uyku dökülmüş toprağa
Hesapları görülmüş isteklerin
Nabız nabız kokar dalları
Servilerin.
                 Abbas SAYAR_ (SERESERPE_1955.İst.)
*
                  HİSSESİZ OYUN
Diyemem şu insan serpti üstüme
Bir avuç sevgiyi gözleriyle
Bir baba sevgisi beş on yıl
Varsa anan ana şefkati
Pek az bir hisse bu dünyada
Bunca insan ortasında...

Bitmeli bu hissesiz oyun
Alıp başımı gitmeliyim
Bırakmaması için beni
Gölgeme eyvallah etmeliyim.

Ama nasıl yaparım insansız
Onlarla kurulmuş düzenim
Anlaşılan fazla geliyor başıma
Aklım benim.
               Abbas SAYAR_ (SERESERPE_1955.İst.)

                      NASİPSİZLİK
Öldüresiye arzulu gökyüzü,
Belirli belirsiz mihnet.
Ümitli, hülyalı insanlar.
Hayat öylesine sadeleşmiş ki
Sevilesi var.

Bir turna katarı geçer uzaklardan,
Bir eser, bir susar rüzgar.
“Ben feleğe neyledim?”
Kavaklar eğilir, söğüt hışırdar.

Öylesine böylesine bakmadık;
Öyle baktırdılar, böyle baktırdılar.
Hayatı tutarken elimizle,
Bıraktırdılar.
        Abbas SAYAR_ (SERESERPE_1955.İst.)
*

              MEKTUP –
Kederli bir gece indi üstüme
Ay mavide kulaç atar
Yıldızlar gerinir bir bir
Bilirim, bu dünya benim değildir.
Çiçekleri düşünürüm uzak
Nasıl da üşür elleri
Nasıl renge döner gece yarıları
Gözlerini düşünürüm yakın
Tümüyle kucaklarken insanları..
         Abbas SAYAR


                   MEKTUP 
Seni gözlerimin içinde görüyorum
Eski rüyalar gibi unutulmaz
Bahar dalı kadar taze..

Seni yüreğimin ortasında duyuyorum
İçimi serinletiyor bakışın
Kar taneleri gibi düşüyorsun düşünceme
Isınıyorum.
Bir yaz akşamı gibi
Mevsimleri dolaşıyor ayağın
Gökyüzünde dört mevsimde izin var
Biliyorum.
Bakışı yürek bakışlım
Çarenin büyük çaresizi
Seni her anışımda
İçimde yüzbin kez eğiliyorum.
Bulunmaz sabahların büyük aydınlığı
Yokluğu varlığa bağlayan nokta
Gözünden bir ışık daha ver bana
Aydınlansın dünya…
Abbas SAYAR
*
                             İNCEDEN İNCEYE
Uçsuz bucaksız bir yalnızlık
Ve her şeyde sensizliğin kederi
Yağmur yağıyor inceden
Sabahtan beri..
Koğsan gidecek gibi değil bulutlar
Yağmur yağıyor inceden,
Kaybetmek için toprakta izi
Yağmur yağıyor yüreğime
Açıyor bütün anıların üstünü
Dönüyorum yaşanmış günlere
Şimdi dünyada değilim gibi
Yağmur yağıyor inceden,
Yıkanıyor tarlalarda yeşil
Dudağımı ısırıyorum,
Altımda benim olmayan dünya
Yağmur yağıyor inceden
Yağmur yağıyor yol boyu
Yeşil yıkanıyor tarlalarda
İçimde sensizliğin kederi
                                     Abbas SAYAR



Hiç yorum yok: