Alsancak’tan
metroya binmiş ve ineceğim istasyona gelince, önce yağmur sürpriziyle, ardından
Burhan GÖRKEN’in telefon sürpriziyle karşılaşmıştım (25.03.2016). O telaşla bulduğum bir saçak altında onu
dinlerken, heyecanlı sesiyle yağmurun gürültüsünü bastırıyordu Burhan. “Abi!”
diyordu, “Siz,şair Mürsel ADIGÜZEL’i tanıyor musunuz?”
Yağmur
ve telefon sürprizinden sonra, işte bir sürpriz daha...
“Nasıl
tanımam Burhan’cığım? Kusura bakma ama asıl sen nereden tanıyorsun diye
soracağım yani!.” dedim... ve ekledim: “Mürsel ağabeyle aynı öğretmen okulundan
mezun olduk. Bizim üst devreden, iyi yürekli ve unutulmaz bir ağabeyimizdir. O,
1966-67 öğretim yılında, ben 1969-70 öğretim yılında mezun olduk. Yani
Burhan’cığım, dikkatini çekerim, yarım yüzyıl öncesinden söz ediyorum. :)” diye
sözümü sürdürürken, yeni bir sürprizle daha karşılaştım. Etti mi sana dört:
“Sevdakâr
abi” dedi Burhan. “Mürsel ağabey de sizi unutmamış ki, ‘Karapapaklar ve
Öykülerim’ adlı yeni kitabında sizden de söz etmiş. İsminiz geçince heyecan duyduk.
Soyadınızı yazmamış ama siz olduğunuzu sorup öğrendim. İmza günü vardı. Kitabı imzalatıp size göndereceğim, adres verir misiniz?”
diye de sordu.
Ben
Burhan’ı bu kadar heyecanlı görmemiştim. Onun heyecanı, yağmur altında
ıslandığımı bile unutturdu.
“Dilerim
bir gün sen de mizah öyküleri kitabınla çıkarsın karşımıza ve bizim de bu denli
bir heyecan duymamızı sağlarsın Burhan’cığım.” dedim. Duyarlılığı, nezaketi
için teşekkür ettim. Mürsel ağabeye selam ve sevgilerimi iletmesini diledim.
**
Heyecanla
beklediğim kitap, Burhan GÖRKEN sayesinde elime ulaştı. (06.04.2016)mn
*
Rastgele
sayfaları karıştırırken, epeyce okumuş oldum.
Mürsel
ADIGÜZEL ağabeyimizin bundan 36 yıl önceki anılarına göz gezdirirken, çok
değerli ve unutulmaz dost adlarıyla karşılaştım. Eğitimci Zübeyit ÇELİK, Yaşar
AYAZ, Av.Abdurrahman, Av.Murat, Dost Kitabevi’nin sahibi Zeki
Naci, Dr.Selahattin, Öğretmen Nurettin... ve daha nice kadim dost adı... Onur ve
mutluluk duyacağım ifadelerle bizi de anmış,sağ olsun! (sf-192)
*
Kitabı
adıma imzalatarak(2016.03.26,İstanbul_)adresime gönderen; dostum, kardeşim
arkadaşım Burhan GÖRKEN’e gelince... O, benim iki yıllık köy öğretmenliği
dönemimden, kıymetli bir öğrencimdir.(Göldalı Köyü_1970-71_72)
Kıvanç duyarak belirtmeliyim ki; http://lahmacunmizah.blogspot.com.tr/
‘de yer alan başarılı mizah öykülerine imza atan bir yazı ustasıdır da.
Mürsel
ADIGÜZEL’in “Karapapaklar ve Öykülerim” adlı yeni kitabına ilişkin –aşağıdaki-
tanıtım yazısı ise, işte bu sevgili dosta, Burhan GÖRKEN’e aittir.
Sevdakâr
ÇELİK
06.04.2016mn
**
ONURLU VE GERÇEK BİR YAŞAM
ÖYKÜSÜ
Son zamanlarda okuduğum; ilgi çekici, sade
bir dil ile yazılmış harika bir kitap
Kitabı iki ana bölümde incelersek... Birinci
bölümde;
Karapapaklar
hakkında genel bilgiler ve yazarın büyük dedesi Karapapak genci Adıgüzel’in
aşkı hikayesi...
İkinci bölümde; Bir köy öğretmeninin öyküleştirilmiş
anıları...
Bu anılarda bir köy çocuğunun okuma aşkı,
Bir köy çocuğunun öğretmen okulunda okuma hayali ve yaşam mücadelesi... ve
İdealist bir öğretmenin yaşam öyküsü yer alıyor.
Sonrasında, “Yaşanmasa daha iyi olurdu.”
diyeceğimiz bir dönem, 12 Eylül dönemi geliyor.
12 Eylül dönemi ve bu dönemi fırsat bilenler
tarafından kurulan kumpaslar sonucu haksız tutuklamalar, gözaltılar ve
işkenceler.
Bir eğitimcinin insan yetiştirme ideali
olmasa katlanması zor bir dönem.
Ve nihayet gerçeklerin ortaya çıkmasıyla yeniden
göreve dönüş.
Kimi zaman nemli gözlerle okuyacağınız
gerçek, onurlu bir yaşam öyküsü.
288 sayfalık bir yaşam öyküsünü birkaç
cümle ile ifade etmeye çalıştım.
Burhan GÖRKEN
_Ümraniye / Serhat
Birikim_
Tarih:
21-03-2016 _23:32:43
Güncelleme: 22-03-2016_ 00:19:43
**
Mürsel
ADIGÜZEL_Yaşamöyküsü:
1946’yılın da Kars’ın- Arpaçay ilçesine bağlı, Koçköyü’nde
doğdu. İlkokulu köyünde, orta öğrenimini, Kazım Karabekir İlk Öğretmen
Okulu’nda okudu ve 1967 yılında öğretmen oldu. Aynı yıl İzmir-Bergama İlçesi-
Karaveliler Köyü’nde görevine başladı. Eskişehir Açık Öğretim Fakültesi’ni de
bitirerek, öğrenimini tamamladı. Askerlik hizmetini Denizli’de yapan Adıgüzel,
sırasıyla: “Van-Özalp-Çamurlu Köyü”, “Bursa-Orhaneli-Balantdanışment Köyü”,
“Kars-Arpaçay-Karakale, Arslanoğlu, Bardaklı ve Koçköyü’nde”, “Balıkesir-Taşkesiği
ve Şamlı Kasabası’ndan sonra”, İstanbul-Beykoz ve Ümraniye İlköğretim
okullarında çalıştı.. Uzun yıllar idarecilik yaptı ve 1995 yılında, bu onurlu
görevinden emekli oldu.
ESERLERİ:
,“Serhat Kültür Dergisi’nde” çeşitli makaleler yazmaktadır. Birtakım konularda, araştırma çalışmaları olan Adıgüzel’in, basılı eserlerinden “ŞİİRLERLE BAYRAMLAR” ve “VATAN HARİTASI ”piyesi ile “VARGİT KENDİ YOLUNA”, 'YÜREĞİMİN SESİNİ DİNLE' ve 'ADAM OLURSUN' adlı şiir kitapları bulunmaktadır. Dem Vakti Şiirleri Antolojisi(1-2), Deli Mavi Sevdalar Antolojisi, Güllük Güldestesi ve Şairane Antolojisinde çeşitli şiirleri yayınlandı..
**
...şiirinden bir örnek:
BANA NE KALIR
İş
yapmadan yok edersen zamanı
Bilmiyorsan
günden sana ne kalır
Yaksan
çıkar ocağının dumanı
Çıkmıyorsa
ondan sana ne kalır
Dünya
bizim biz de onda insanız
Her
devirde yaşayanı ansanız
Bir
gün kara toprak oldun sansanız
Nefes
gitse sondan sana ne kalır
Karlı
dağlar fırtınalı boralı
Düz
ovalar sisli olur oralı
Günler
aylar olmuş olur sıralı
Yıllar
bitse günden sana ne kalır
Boyun
büküp kader deyip ölmeyin
Yaşam
senin olur geri kalmayın
Diri
kalın cesur olun solmayın
Solan
solsa candan sana ne kalır
Bağrım
açık mahcup gezmem bilesin
Vicdansıza
sormam içten gülesin
Yol
yordamı bil ki başta kalasın
Bilmiyorsam
benden sana ne kalır
Mürsel
bunu hem söyleyip hem yazdı
Tele
döktü vuran mızrap çok sözdü
Dilden
dile elden ele hep gezdi
Akıp
giden sondan sana ne kalır
Mürsel
ADIGÜZEL
*
BİRDEN
Coşar yürek seller gibi
Aşar dağı taşı birden.
Naz eğleme eller gibi
Garip kaldım soldum birden.
Ne gariptir kanım coştu
Elime bir el dolaştı
Hayal değil gerçek düştü
Aptal gibi oldum birden.
El uzattın elin tuttum
Gülen gözde son umuttun
Gittin ama bak unuttun
Kalbim yanar kaldım birden.
Mürsel ADIGÜZEL
*
Coşar yürek seller gibi
Aşar dağı taşı birden.
Naz eğleme eller gibi
Garip kaldım soldum birden.
Ne gariptir kanım coştu
Elime bir el dolaştı
Hayal değil gerçek düştü
Aptal gibi oldum birden.
El uzattın elin tuttum
Gülen gözde son umuttun
Gittin ama bak unuttun
Kalbim yanar kaldım birden.
Mürsel ADIGÜZEL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder