ekber polatoğlu*şiirleri*1-BEN BÖYLE BİRİNİ HATIRLIYORUM, 2-AŞKIMI KURUTTULAR
BEN BÖYLE BİRİNİ HATIRLIYORUM
Yaşımın en deli heyecanında
Sevda yasasıyla dolu anında
Ben aşkı öğrendim onun yanında
Ben böyle birini hatırlıyorum
Karınca incitmez parmaklarıyla
Gökkuşağı renkli hamaklarıyla
Ben böyle birini hatırlıyorum
Kaş çatınca göz güneşi batardı
Kızgınlık altında hüzün yatardı
Çocuksuydu, mızıkçılık yapardı
Ben böyle birini hatırlıyorum
Biraz inatçıydı, çabuk kızardı
Şarkıların sözlerini bozardı
O da benim gibi şiir yazardı
Ben böyle birini hatırlıyorum
Sarı lalelere olan tutkusu
Gözler yağmur toplar, yoktu uykusu
Sanki bu hayatın kaçak yolcusu
Ben böyle birini hatırlıyorum
Belli olmaz nerde çıkar karşına
Dağ gibi sevgisi arkadaşına
Deli yürek neler açtı başına
Ben böyle birini hatırlıyorum
Yaşadığı ayrılığın nedeni
Son trene binip gitti bedeni
Hatırlamaz benim gibi, o beni
Ben böyle birini hatırlıyorum
Dinlerken kırık aşk muhabbetleri
Dert ettiği başkasının dertleri
Kendisine âşık etti Ekber’i
Ben böyle birini hatırlıyorum
.................... Ekber POLATOĞLU / 12.o6.2o1o SEVDAKÂR ÇELİK & EKBER POLATOĞ
AŞKIMI KURUTTULAR
Aşk fonda keman sesi ve de yağan yağmurdur
Alev arayan rüzgar, gel bu rüzgarı durdur
Aşk toprak kokusudur, işte gerçek aşk budur
Doğal kaynağı ruhtu, onu da kuruttular
Aşk, tüm şehri bir baştan bir başa yürümektir
Aşk, asla gelmeyecek birini beklemektir
Aşk, ilahi bir ninni, aşk sonsuzluk demektir
Masumiyeti vardı, onu da kuruttular
Aşk bombaya kendini siper edebilmektir
Çocuklar yaşasınlar diye ölebilmektir
Gülün açmasındaki sihri görebilmektir
Zarafet, insanlıktı, onu da kuruttular
Aşktan nasiplenirdi, yollar köyler, şehirler
Sigara paketine yazılırdı şiirler
Pembe panjurlu evler, bahçede ebruliler
Aşkın adresi vardı, onu da kuruttular
Çıkar ilişki aldı, duyguların yerini
Sadece adı kaldı, yatak sildi terini
Beden koleksiyoncu kaybetti Ekber’ini
Seven bir kalbi vardı, onu da kuruttular
Ekber POLATOĞLU
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder