24 Temmuz 2015 Cuma

Ozan EKBER POLATOĞLU; bu kez, tükenmeyecek bir özlemi taşıdı şiirine...-ANNE.!.

                     YANIYOR ANNE
Sen gittin gideli yaralı gönlüm
O günden beri hep kanıyor Anne
Sensizlik çok acı, vız gelir ölüm
Bu oğlun hep seni anıyor Anne
...
Sensiz uyanırdım, sensiz uyurdum
Bir gün gelir diye hayaller kurdum
Ben seni herkese anlattım durdum
Şimdi herkes seni tanıyor Anne

...
Dertli bülbül hiç durmadan şakıyor
Annesizlik yüreğimi yakıyor
Herkes bana tuhaf tuhaf bakıyor
Sanki beni deli sanıyor Anne
...
Unumuz elendi, asıldı elek
Herkes kavun yerken ben yedim kelek
Acıması yokmuş, bu zalim felek
Ekmeği kanıma banıyor Anne
...
Çekmekle çilesi bitmez mertlerin
Müptelası oldum türlü dertlerin
Yıllar yılı bu talihsiz Ekber’in
İnan ki yüreği yanıyor Anne
.......................EKBER POLATOĞLU _21.o8.2oo7


....mizahveşiir:02 Eki 2007 _08:11

Hiç yorum yok: